Αυτό είναι αθλητισμός….Μπράβο παιδιά!

Ένα από τα βασικά οφέλη του αθλητισμού σίγουρα είναι η υγεία και η καλή φυσική κατάσταση του οργανισμού.

Το σημαντικότερο όμως όφελος από την ενασχόληση ενός παιδιού με τον αθλητισμό είναι η γρήγορη εναλλαγή συναισθημάτων η οποία βοηθάει τους αθλητές να διαμορφώσουν ισχυρούς χαρακτήρες και θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν πιο εύκολα ,στη συνέχεια, τα πραγματικά “προβλήματα” της ζωής .

Πιο σημαντικά από μια νίκη ή μια ήττα.

Την Κυριακή 10 Απριλίου διεξήχθη ο τελευταίος αγώνας την ομάδας ποδοσφαίρου Κ12 για το τουρνουά της Ε.Π.Σ. Δωδεκανήσου στο γήπεδο των Μασσάρων.

Για την ιστορία η συγκεκριμένη ομάδα ,η οποία έχει γίνει πλέον μια παρέα  και με τους γονείς των παιδιών να ακολουθούν σε κάθε αγώνα συνδιάζοντας μια εκδρομή στο εκάστοτε χωρίο του νησιού, είχε τη δυνατότητα ,εφόσον κέρδιζε, να δώσει ακόμα έναν επιπλέον αγώνα για την επόμενή φάση ή να ολοκλήρωνε τις υποχρεώσεις της για τη φετινή χρονιά ,εφόσον δεν εξασφάλιζε την νίκη.

Έτσι σιγά σιγά ξεκινάει η εναλλαγή των καταστάσεων και των συναισθημάτων.

Στο ξεκίνημα του αγώνα η ομάδα μας είχε πολύ καλή απόδοση και αρκετές ευκαιρίες να ανοίξει το σκορ άρα και το συναίσθημα της αισιοδοξίας σε πολύ υψηλό επίπεδό.

Στα πρώτα λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου δεχθήκαμε το πρώτο γκολ και ταυτόχρονα κάνουν την εμφάνιση τους τα συναισθήματα της στεναχώριας, του θυμού μαζί με κάποια νεύρα.

Όσο το σκορ δεν αλλάζει και φτάνουμε στα 3 τελευταία λεπτά του αγώνα τόσο περισσότερο αυξάνονται τα παραπάνω συναισθήματα σε αγωνιστικό χώρο (παιδιά) και εξέδρα (γονείς).

Ξαφνικά  έρχεται η ισοφάριση και μαζί τα συναισθήματα της χαράς , της αυτοπεποίθησης και του ενθουσιασμού.

Αλλά επειδή ένας αγώνας δεν τελειώνει πριν ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα , η αναμέτρηση είχε να μας δώσει ακόμα περισσότερα συναισθήματα και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό !

Ένα γκολ στις καθυστερήσεις έφερε μαζί του τέτοια συναισθήματα τα οποία αν δεν αγωνιστείς δεν μπορείς να τα περιγράψεις.

Μόνο μια εικόνα……..15 παιδιά αγκαλιασμένα να κυλιούνται στο χορτάρι και 40-50 γονείς να χειροκροτούνε από υπερηφάνεια με ένα τεράστιο χαμόγελό μέχρι τα αυτιά.

Πριν από λίγες εβδομάδες η ροή ενός άλλου αγώνα ήταν αντίστροφή και τα συναισθήματα είχαν τελείως διαφορετική σειρά αλλά αυτά τα παιδιά με την  καθοδήγηση του προπονητή τους κ. Μανώλη Ελένη έκαναν υπομονή και κατάφεραν να τα αντιστρέψουν.

Έτσι είναι ο αθλητισμός. Δεν είναι απλά μια νίκη ή μια ήττα.

Αθλητισμός είναι πολλά συναισθήματα μαζί τα οποία εσύ πρέπει να τα διαχειριστείς και να τα βάλεις σε μια σειρά.

Η εικόνα αυτών των παιδιών στο τέλος του αγώνα, είναι ο μοναδικός αλλά και ο πραγματικός λόγος να ασχοληθείς με τον αθλητισμό.

Συγχαρητήρια παιδιά.

* Και επειδή είναι άδικο να μην αναφέρουμε αυτόν που μας χάρισε τα παραπάνω συναισθήματα , ο σκόρερ των 2 τερμάτων της αναμέτρησης ήταν ο Αλκίνοος Παπαθεοδωράκης.